Liczba masowa pierwiastka, oznaczana symbolem (A), jest sumą liczby protonów i neutronów w jądrze atomu. 

Definicja
– Liczba masowa (A): To suma liczby protonów (Z) i liczby neutronów (N) w jądrze atomu.

A = Z + N

 Znaczenie liczby masowej
1. Identyfikacja izotopów: Liczba masowa pozwala odróżnić izotopy tego samego pierwiastka. Izotopy mają tę samą liczbę atomową (liczbę protonów), ale różnią się liczbą neutronów, a co za tym idzie, liczbą masową.
2. Masa atomowa: Liczba masowa przybliża masę atomu, ponieważ masa protonu i neutronu jest zbliżona do jednostki masy atomowej (u). Elektrony mają znacznie mniejszą masę i ich wpływ na całkowitą masę atomu jest pomijalny.

Przykłady
– Węgiel-12 (C-12): Ma 6 protonów i 6 neutronów, więc jego liczba masowa wynosi A = 6 + 6 = 12
– Węgiel-14 (C-14): Ma 6 protonów i 8 neutronów, więc jego liczba masowa wynosi A = 6 + 8 = 14

Oznaczanie izotopów
Izotopy są często zapisywane w formie chemicznego symbolu pierwiastka z liczbą masową, np.:
– ^12C : Izotop węgla z liczbą masową 12
– ^14C : Izotop węgla z liczbą masową 14

 Rola liczby masowej w nauce
– Chemia: Choć chemiczne właściwości pierwiastka zależą głównie od liczby protonów (liczby atomowej), liczba masowa jest istotna przy analizie mas atomowych i stosunku izotopów.
– Fizyka jądrowa: Liczba masowa jest kluczowa w badaniach jądrowych, takich jak reakcje jądrowe, rozpad promieniotwórczy, fuzja i fisja jądrowa.

Masa atomowa a liczba masowa
Masa atomowa pierwiastka, podawana w układzie okresowym, jest średnią mas atomowych jego naturalnych izotopów, uwzględniającą ich względną obfitość. Nie jest to liczba całkowita, w przeciwieństwie do liczby masowej, która jest sumą liczby protonów i neutronów dla konkretnego izotopu.